Diktatörlerin en büyük yanılgısı,  halkı sonsuza kadar bir sürü gibi güdebilecekleri yanılgısına kendilerini inandırmalarıdır.

Bu öylesine aptalca bir yanılgıdır ki kendilerini her daim akıllı; karşılarında olan herkesi akılsız sanmalarıdır.

Oysa emekleriyle onurlarıyla yaşamlarını sürdüren kitleler her şeyin farkındadırlar.

Ezilen yok sayılan milyonların sabırlarının bir sonu olacağını düşünmezler bile.

Ta ki! Bıçağın kemiğe dayandığı, sözün önemini yitirdiği bir anda, kitlelerin yumruğunu masaya vurduklarında uyanırlar.

Demokrasi mücadelesi yeni bir evreye girmiştir.

Tünelin sonundaki ışık görünmüştür.

Artık durmak yok; kaybedilen haklarımızın geri alınması; eşit demokratik özgür bir yaşamın kurulması için her birimize yeni görevler düşmektedir.