Berkin Elvan Hep 15 Yaşında…
Polisin attığı gaz fişeğiyle 14 yaşında vurularak 9 ay komada kaldıktan sonra 15 yaşında yaşamını kaybeden Berkin Elvan, katledilişinin 10. yılında Feriköy’de mezarı başında anıldı.
Katledilişinin 10. yılında mezarı başında anılan Berkin Elvan, Gezi direnişi sırasında polisin attığı gaz fişeğiyle vurularak öldürülmüştü.
Anmaya ailenin yakınları, dostları, DEM Parti İBB Eş Genel Başkan adayları Meral Danış Beştaş ve Murat Çepni, eski HDP Milletvekili Musa Piroğlu, İHD Başkanı Eren Keskin, Rakel Dink ve Emel Korkmaz katıldı.
Anma sırasında bir konuşma yapan Elvan’ın babası Sami Elvan,
“Ülkede adalet ve hukuk namına hiçbir şey kalmadığını, tek kişinin dudağının arasında olduğu bir ülke haline geldiğimizi biliyoruz. Fazla bir şey söylemek istemiyorum. Bugüne kadar verdiğimiz mücadelede hep yanımızdaydınız. Onurlu bir mücadele veriyoruz”
ifadelerini kullandı.
Daha sonra Elvan’ın annesi Gülsüm Elvan;
“Ona sarılmayalı tam 10 yıl oldu. Adalet istedik olmadı. Katillerine sesleniyorum, çocuklarına sarılırken benim çocuğumu hatırlasın, öfkemiz katlanıyor, acımız katlanıyor.”
“14 yaşında bir çocuğu evine iki adım mesafede vurdular. Vurulmasının üzerinden 11, sonsuzluğa uğurlamamız üzerinden 10 sene geçti. Daha özgür bir ülke için anısı hep umut olsun.”
dedi.
Kardeşi Özge Elvan ile ortak yazdıkları mektubu okuyan Berkin Elvan’ın ablası Gamze Elvan;
“Tüm süreci annem, babam, avukatlarımız anlattı. O nedenle bu bir basın açıklaması değil, bu bir haykırış. Artık şimdi yaşayamadıklarımızı anlatmanın vakti…
Berkinimiz, oğlumuz, canımızın bizden koparılmasının onuncu yılı. Giyilemeyen mezuniyet giysisi on yıldır askıda, çekemediği şutlar, dans edemediği sahneler, giremediği sınavlar, çalamadığı ıslıklar on yıllık bir dağ.
Mutfak masasında yeri sabit, tabağı boş, sandalyesi boş. Telefonu çalmadı ama çalışıyor. Odası dağılmıyor, sakal yakışacak mıydı bilinmiyor, bıyıkları terlememişti ki daha. Ağız dolusu gülüşü eksik kaldı, mahcup mahcup ama ışıl ışıl bakan bakışları. Artık kokusu sadece burnumuzda tütüyor mesela.
Caddeler bomboş kaldı, onun yürümek bilmediği, koştuğu o daracık sokaklar. Sayısız keşkelerin, donakalan hayallerin, dinmeyen hasretin, sönmeyen yangının on yılı. Bedeni küçücük kaldı, bir sabah ansızın bir polis kurşunuyla vurulduktan sonra. Dokuz ay boyunca direndi. Umut oldu bize. Yoğun bakımdaki gözlerini oynatmasıyla, ellerini ufacık kıpırdatmasıyla, bilinci yerinde değilken ‘anne’ diye bağırmasıyla. Tutunmaya çalıştı yaşama. Ama olmadı.
Berkin’in adı sokaklarda, Berkin’in adı meydanlarda, Berkin’in adı sloganlarda, Berkin’in yokluğu onuncu yılında, Gezi’de atan her yürekle oradan oraya. Tutulamayan yas reva değil insana. Artık tam hakkıyla bu yası tutma vakti. O’nu anıyoruz, onsuzluğun onuncu senesi.”
satırlarını okudu.
