Sevişmesiz Sevgiliye Mektup
O tren,
Bu istasyonda da durmuyormuş meğerse.
Geceyi geçirecek bir otel odası bulmalı,
ucuz,
kasım ayında sobası bile olmayabilir.
Yarın ilk gelecek trende,
Son durağını merak bile etmeden bilet almalı, cam kenarından.
Sevişmesiz sevgiliye mektup yazmalı;
“Her şey makamında yaprak döküyor,
Burada kuşlar hiç aç kalmıyor,
Garın karşısında meyhane yok,
Gamhane var iki katlı,
dıştan merdivenli.
Sahibinin göz altlarında,
Bir daha dönmeyene, özleminin torbaları demle dolu.
Beni merak etme,
Seni yeterince merak ediyorum ben.
Sessizlik, sensizliğimle dolu.
Hoşça kal, öpme beni, mutlu olmak için beni hatırlama lütfen.”
Garın büfesinden haşhaşlı çörek, naylon kasede yoğurt ve posta pulu ve zarf alıp sobasız otelde kendime acımaya gittim.
Dr. Hüseyin Koç
